ความทรงจำที่ดี

โดย พล.ต บัณฑิต เนียมทันต์

ในปลายเดือน มิถุนายน ๒๕๓๙ ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมปฏิบัติธรรมกับข้าราชการสำนักงานปลัดกระทรวงกลาโหมซึ่งได้จัดทำโครงการเพื่อถวายพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในโอกาสครองราชย์เป็นปีที่ ๕๐ ที่วัดอัมพวัน อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี เมื่อเดินทางไปถึงวัดอัมพวันความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับทุกคน คือ ความสงบ ความสะอาด และ ความสะดวกสบายของสถานที่ เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะเป็นที่ปฏิบัติธรรม ทุกคนจะตั้งใจทำความเพียรได้อย่างเต็มที่ไม่ต้องมีกังวลในเรื่องความเป็นอยู่ ในระหว่างการฝึกปฏิบัติธรรม แต่ละคนมีหน้าตาอิ่มเอิบ มีความสงบ และมีความตั้งใจจริง ผมระลึกภาพนี้ได้ตลอดเวลา และคิดว่าคนเหล่านี้คงจะมีวาสนาบารมีมาก่อน จึงได้มีโอกาสมาสร้างกุศลที่นี่ได้พบครูบาอาจารย์ที่ดีเข้ามาสอนอย่าใกล้ชิด โดยเฉพาะพระราชสุทธิญาณมงคล เจ้าอาวาส ซึ่งนับเป็นอริยสงฆ์ที่หาได้ยากในปัจจุบัน มีเมตตาได้มาเทศน์ให้ฟังทุกคืนจนถึงเวลา ๒๔.๐๐ น.

สิ่งหนึ่งที่ได้จากการปฏิบัติธรรมคือ ในขณะเดินจงกรมระลึกได้ว่า เราทำอะไรรีบร้อนเสมอ ใจร้อน จะทำอะไรต้องให้เสร็จอย่างรวดเร็วจนเป็นนิสัย มีความหยาบในงานมากมีชีวิตที่รีบร้อนตลอดเวลา การฝึกเดินจงกรมในช่วงแรก จึงเป็นลักษณะการเดินที่เร็วตามนิสัย สติตามไม่ทัน เมื่อเดินนานเข้าจึงถามตัวเองว่า จะรับเดินไปไหน เดินเท่าไรคงไม่จบแน่ จึงเดินช้าลงจนมีสติตามทันทุกก้าวที่เดิน ทำให้มีสมาธิ มีจิตที่ละเอียดขึ้น และคิดได้ว่าไม่จำเป็นต้องรีบร้อนถ้าค่อยๆทำงานอย่างละเอียดรอบคอบงานก็สำเร็จเหมือนกันและต่อไปไม่จำเป็นจะต้องมีชีวิตประจำวันที่รีบร้อน จนทำให้ครอบครัวและคนใกล้ชิดได้รับความลำบากไปด้วย