ประสบการณ์ที่ได้รับ
จากการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน

โดย พ.อ. ไชยันต์ อินทสะอาด
เขียนที่กองบัญชาการกองทัพบก
๑๑ กันยายน ๒๕๓๙

นมัสการ เจ้าประคุณหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

กระผมพันเอก ไชยันต์ อินทสะอาด เนกขัมมะกำลังพลของกองทัพบก เข้ารับการอบรมวิปัสสนากรรมฐานระหว่างวันที่ ๒-๘ กันยายน๒๕๓๙ ขอขอบพระคุณหลวงพ่อที่จุดประกายธรรมให้เกิดขึ้นใน จิตใจของกระผม การเข้ารับการอบรมเพียงระยะเวลา ๗ วัน ทำให้เกิดความซาบ-ซึ้งในรสพระธรรมและความมหัศจรรย์ของการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ทั้งที่กระผมไม่ประสีประสา ไม่มีประสบการณ์ เกี่ยวกับพระสงฆ์องค์เจ้า พิธีสงฆ์ต่างๆ ก็ไม่เป็น ทำอะไรก็ผิดๆ ถูกๆ เมื่อมาฝึกอบรมแล้วเกิดความรู้สึกจิตใจนอบน้อม เยือกเย็นขึ้นละเอียดรอบคอบ และไม่รู้สึกเบื่อหน่ายต่อการงาน

นอกจากนี้แล้ว ผลของการฝึกวิปัสสนากรรมฐานได้ช่วยให้กระผมมีสติมั่นคง สามารถแก้ไขปัญหาเหตุการณ์คับขันขณะที่ขับรถแล้วยางระเบิด ไม่ตกใจเสียขวัญ รักษาความปลอดภัยไว้ได้ จึงรู้ได้ว่าเป็นเพราะการฝึกวิปัสสนากรรมฐาน จากวัดอัมพวันแท้ๆ

เหตุการณ์มีอยู่ว่า เมื่อสิ้นสุดการอบรมวันที่ ๘ กันยายน๒๕๓๙ หลังจากทำวัตรเช้าแล้ว ผู้รับการอบรมก็รับประทานอาหารเช้า แล้วจึงแยกย้ายกันกลับต้นสังกัดวันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ระหว่างการอบรมกระผมได้นำรถ ส่วนตัวไปด้วย ขากลับได้ไปส่งเพื่อนที่มาเข้ารับการอบรม ด้วยกัน ณ จังหวัดลพบุรี ในค่ายสมเด็จพระนารายณ์ฯเมื่อส่งเพื่อนแล้วก็เดินทางกลับกรุงเทพฯ ตามเส้นทางพหลโยธินผ่านจังหวัดสระบุรี ขับรถกลับโดยลำพังคนเดียว จึงเอาเทปธรรมะของหลวงพ่อที่ซื้อไปจากวัดเปิดฟังไปด้วย ขับรถผ่านสระบุรีไปแล้วเลยหินกองไปสักเท่าใดจำระยะไม่ได้แน่นอน รู้สึกง่วงนอน เนื่องจากแสงแดดภายนอกแรงมาก ความง่วงเริ่มจากการหาวก่อน แล้วก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น เสียงหลวงพ่อก็แว่วอยู่ในเทปตลอดเวลา หลวงพ่อบอกว่า ถ้ารู้สึกง่วงให้กำหนดว่า “ง่วง-หนอ” “ง่วงหนอ” จึงทดลองกำหนดดู เนื่องจากขับรถคนเดียว จึงกำหนดแล้วออกเสียงดังๆ ยาวๆ ๔-๕ ชุด ความง่วงก็ค่อยๆ คลายตัวมีสติขึ้น สดชื่นขึ้น จึงลดเสียงตัวเองลงแล้วก็เร่งเครื่องขับต่อไป เนื่องจากเส้นทางช่วงที่ขับอยู่นั้นเป็นถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ไป – กลับ คนละทาง มีทางคู่ขนาน ทางด้านนอกมีกำแพงกั้นตรงกลาง เลนซ้ายรถบรรทุกใช้ พอหยุดสิ้นเสียง “หนอ” ชุดสุดท้าย ทันใดนั้นก็เกิดเสียงระเบิดดัง “ปุ้ง” ผมจึงหันไปดูทางซ้ายทีแรกก็เข้าใจว่ารถบรรทุกที่ขับคู่ขนานกันมา คงทำอะไรเสียงดัง แต่ไม่ใช่ ผมรู้สึกว่ารถผมส่าย ถูกดึงทางซ้ายอย่างแรง มีเสียง ดัง ปิด-ปิด-ปิด ตลอดเวลา ผมจึงรู้ได้ทันทีว่ายางล้อหลังข้างซ้ายของผมแตก ขณะที่ความเร็วอยู่๑๐๐ กว่า หันหน้าไปดูรถบรรทุก คนขับรถบรรทุกโบกมือแล้วชี้มาทางรถผม เหมือนบอกให้ผมรู้ตัว ผมยกมือซ้ายขึ้นโบกรับแล้ว ยิ้มให้เขา ทำนองว่ารู้แล้ว ถอนคันเร่ง รถบรรทุกเขาก็เร่งเครื่องหนีออกไป ผมประคองรถปล่อยให้ไหลไปตามความเร็ว จะจอดทันทีคงไม่ได้ เพราะไม่มีพื้นที่ข้างทางให้จอดเมื่อหมดความเร็วก็ถึงพื้นที่จอดพักของรถบรรทุกพอดี รถจอดสนิทแล้วกระผมลองขับต่อดู หนักเหลือเกินขับต่อไปให้ถึงร้านปะยางก็ไม่ได้ จึงออกแรงเปลี่ยนยางอะไหล่เองแต่กระนั้นก็นับว่ายังโชคดีที่มีสติรู้ตัวในขณะเกิดเหตุตลอดเวลา ไม่ตกใจง่าย ตรงตามที่อาจารย์พูดถึงอานิสงส์ของการเจริญวิปัสสนากรรมฐานทุกประการ เหตุการณ์ที่เล่ามานี้เป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ๆ กระผมจึงรีบเขียนมาเล่าให้หลวงพ่อได้ทราบ เพื่อจะนำไปเป็นตัวอย่างให้ผู้เข้ารับการอบรมอื่นๆ ได้ใส่ใจปฏิบัติอย่างจริงจัง แล้วผลประโยชน์ก็จะบังเกิดขึ้น ดังที่กระผมได้ประสบมานี้

ขอกราบนมัสการหลวงพ่อมาด้วยความเคารพ

พันเอก ไชยันต์ อินทสะอาด
(ไชยันต์ อินทสะอาด)
รองผู้อำนวยการ กองการสารบรรณ
กรมสารบรรณทหารบก