การปฏิบัติธรรมช่วยการศึกษาได้

๒๓ ตุลาคม ๒๕๓๙

กราบนมัสการหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

ดิฉัน น.ส. ปรียา เรื่องทองดี จบการศึกษาจาก ร.ร.สองพี่น้องวิทยา จ.สุพรรณบุรีและในปัจจุบันนี้กำลังศึกษาอยู่ที่ ม.ศิลปากร สาขาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ดิฉันเคยมาปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวันครั้งแรก เมื่อดิฉันกำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่๔ ร.ร. สองพี่น้องวิทยา จ.สุพรรณบุรี ตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งโตดิฉันไม่เคย รู้จักคำว่ากรรมฐาน และไม่เคยทราบว่ากรรมฐานเป็นอย่างไร เคยเห็นการเดินจงกรมทางทีวี แต่ก็เพียงแค่ได้เห็นไม่เคยคิดที่จะนำมาปฏิบัติ ดิฉันเริ่มรู้จักและทราบประวัติของหลวงพ่อจรัญ จากท่านอาจารย์ไชยสิทธิ์ไกรคุณาศัย ผู้อำนวยการโรงเรียนสหวิทย์ อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี ซึ่งเปิดสอนในระดับ ปวช. และ ปวส. ตอนนั้นดิฉันเพิ่งสำเร็จการศึกษาระดับชั้น ม.ต้น ท่านอาจารย์ไชยสิทธิ์มาแนะแนวการศึกษาต่อในระดับ ปวช. ดิฉันได้ไปเข้าร่วมพังการบรรยายด้วย แต่ดิฉันก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้ที่หัวข้อที่อาจารย์ไชยสิทธิ์มาแนะแนวนั้น ท่านได้เล่าเรื่องกฎแห่งกรรมและประวัติของหลวงพ่อ เมื่อดิฉันได้ฟังประวัติและกฎแห่งกรรมของหลวงพ่อ ดิฉันรู้สึกศรัทธาต่อองค์หลวงพ่อมาก ทั้งๆ ที่ดิฉันไม่เคยพบและทราบประวัติหลวง พ่อมาก่อนเลย

ตลอดระยะเวลาการบรรยายและการแนะแนวดิฉัน ตั้งใจฟังตลอด ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของท่านอาจารย์อย่างยิ่งที่ทำให้ดิฉันได้รู้จักวัดอัมพวัน ตั้งใจว่าสัก วันหนึ่งจะต้องสืบถามให้ได้ว่าวัดอัมพวันและหลวงพ่ออยู่ ณ ที่ใด ต่อจากนั้นประมาณ ๒ อาทิตย์ ดิฉันได้ทราบ ข่าวจากท่านอาจารย์แนะแนว คือ ท่านอาจารย์วารี คชศิลา ท่านได้มาชักชวนดิฉันและเพื่อนๆ ให้ไปนั่งสมาธิปฏิบัติกรรมฐาน ณ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี โดยการมาปฏิบัติกรรมฐานครั้งนี้ ได้รับความกรุณาจากคุณย่าของนายเทิดศักดิ์ มั่นสวัสดิ์ ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมห้องของดิฉัน ท่าน อาจารย์วารี คชศิลา บอกว่าจะรับสมัครเฉพาะนักเรียนชั้น ม. ๔ – ม. ๖ เท่านั้น ขณะนั้นดิฉันเพิ่งเข้าเรียนในชั้น ม.๔ จึงได้มีโอกาสมาปฏิบัติกรรมฐานกับเขาด้วยตอนแรกที่ตกลงใจมาปฏิบัติกรรมฐานนั้น ก็ไม่ทราบมา ก่อนว่าจะเป็นวัดเดียวกับที่ท่านอาจารย์ไชยสิทธิ์ เล่าให้ฟัง แต่ตอนที่ดิฉันตัดสินใจมาก็มาตามเพื่อน สนุกตามเพื่อนเห็นเพื่อนมาก็อยากจะมาบ้าง เพราะท่านอาจารย์วารี คชศิลา ท่านบอกว่าตอนกลับจากวัดอัมพวัน ท่านจะพาไปเที่ยวกรุงเก่า (กรุงศรีอยุธยา) เพราะเป็นทางผ่านพอ ดี ซึ่งดิฉันไม่เคยเห็นกรุงศรีอยุธยาเลย ก็อยากจะมาเที่ยว ด้วย

เมื่อมาถึงวัดสิ่งแรกที่ดิฉันประทับใจมากก็คือบริเวณรอบๆ วัดอัมพวัน ซึ่งปกคลุมไปด้วยต้นไม้และพันธุ์ไม้นานาชนิด บริเวณวัดนั้นร่มรื่นมาก อากาศดี และที่ดิฉันประทับใจมากๆ ก็คือห้องน้ำ เพราะห้องน้ำที่วัดอัมพวันสะอาดมากๆ จนอดสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใดวัดของหลวงพ่อจึง มีห้องน้ำที่สะอาดมาก เมื่อได้ฟังหลวงพ่อเทศน์และจากคำบอกเล่าของผู้ที่มาปฏิบัติกรรมฐานจึงได้ทราบว่า การที่ห้องน้ำสะอาดก็เพราะหลวงพ่อได้บอกคาถาวิเศษให้กับสาธุชนว่า ถ้าอยากจะให้ลูกฉลาดและปัญญาดีจะต้องขยัน ขัดห้องน้ำ เมื่อดิฉันทราบดังนี้แล้ว เมื่อว่างจากการฏิบัติกรรมฐานบนศาลาดิฉันก็จะต้องรีบไปขัดห้องน้ำ เพราะอยากจะปัญญาดีกับเขาบ้าง และก็จะไปกวาดลานวัดกับเพื่อนๆ ด้วยตลอดระยะเวลาที่ปฏิบัติกรรมฐาน๕ วันนั้น

ดิฉันรู้สึกว่าตนเองได้ทำความดีและรู้สึกว่าจิตใจดีขึ้นมาก ดิฉันตั้งใจปฏิบัติอย่างเต็มที่ วันแรกที่ปฏิบัตินั้นดิฉันรู้สึกง่วงมาก ๆ และรู้สึกเหมือนตัวเองถูกบังคับ และรู้สึกปวดเมื่อยมาก เนื่องจากดิฉันไม่เคยปฏิบัติมาก่อน เมื่อนั่งกรรมฐานจึงง่วงและนั่งโยกไปโยกมา ตอนนั้นโชคดีที่ครูสอนกรรมฐานคือแม่ชีอาซูจัง ชาวสิงคโปร์ ท่านสอนดีมากและการสวดมนต์ของแม่ชี ไพเราะจับใจมาก ๆ หลวง พ่อเล่าว่าเมื่อแม่ชีอาซูจังมาประเทศไทยใหม่ ๆ ท่านพูดภาษาไทยไม่ได้เลย แต่เมื่อท่านมาบวชชี ณ วัดอัมพวันแม่ชีท่านสามารถปฏิบัติกรรมฐานได้ดี และพูดภาษาไทยได้ ดิฉันจึงคิดได้ว่าเราเป็นลูกของพระพุทธเจ้านับถือพระ พุทธศาสนาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ กลับสวดมนต์ไม่เป็น ดิฉันจึงตั้งใจว่าจะปฏิบัติกรรมฐานโดยการเดินจงกรม นั่งสมาธิ และคิดว่าจะนำมาปฏิบัติห้ต่อเนื่อง และก็เกิดผลดีมาก การเรียนของดิฉันดีขึ้นมาก

เมื่อถึงเทศกาลปีใหม่ท่าน อาจารย์วารี คชศิลา ได้มาชวนดิฉันให้ไปปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวัน ซึ่งวันที่ออกเดินทางนั้นเป็นวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ทางโรงเรียนของดิฉันจัดงานเลี้ยงให้กับนักเรียนได้สนุกสนาน กัน แต่ดิฉันเลือกที่จะมาปฏิบัติกรรมฐาน ณ วัดอัมพวัน นับว่าดิฉันและอาจารย์วารี คชศิลา โชคดีมากที่ได้ฟังเทศน์จากหลวงพ่อจรัญ และได้มีโอกาสปฏิบัติกรรมฐาน กันอีก ดิฉันปฏิบัติได้ดี เมื่อมีอาการปวดดิฉันก็ทำตามที่หลวงพ่อบอกให้กำหนดเวทนา และเมื่อได้ยินเสียงหรือเกิดอาการใดๆ ก็กำหนดตาม ปรากฏว่าอาการปวดก็ทุเลาลงอย่างน่าอัศจรรย์

ตลอดระยะเวลาที่ปฏิบัตินั้น ดิฉันมีความสุขใจมาก มันเป็นความสุขใจและความอิ่มใจที่ตลอดชีวิตดิฉันไม่เคย สัมผัสกับความสุขอย่างนี้เลย เป็นความสุขจากรสพระธรรมไม่มียาพิษ ใสสะอาดและบริสุทธิ์ผุดผ่อง

ตอนเช้าวันที่จะเดินทางกลับนั้น ดิฉันได้ไปกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของวัดอัมพวัน ซึ่งก็มีพระบรมรูปของรัชกาลที่๕ ช้างต้นมงคลชัย พระภูมิเจ้าที่ สมเด็จพระพุฒาจารย์โต ได้อธิษฐานต่อสมเด็จพระพุฒาจารย์โต และสิ่งศักดิ์สิทธิ์รวม ทั้งหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมุโมว่าขอให้ดิฉันได้มีโอกาสมาปฏิบัติกรรมฐาน ณ วัดอัมพวันแห่งนี้ทุกๆ ปี และก็คงจะเป็นบุญวาสนาของดิฉันที่เคยสร้างมาแต่อดีตชาติ จึงส่งผลให้ดิฉันได้มีโอกาสมาปฏิบัติกรรมฐาน ณ วัดอัมพวันทุกๆ ปี จนกระทั่งในปัจจุบันนี้ถึงแม้จะต้องเรียนหนังสือ แต่เมื่อปิดเทอมดิฉันจะต้องหาโอกาสมาปฏิบัติกรรมฐานเสมอ และ ทุกๆ ครั้งที่ดิฉันตั้งใจจะมาวัดอัมพวันก็มิเคยมีอุปสรรคใดๆ เลย คุณแม่ก็อนุญาตและอนุโมทนาบญกับดิฉันด้วย

แต่เมื่อดิฉันเรียนอยู่ชั้น ม. ๖ นั้นดิฉันก็เริ่มสับสนและกังวลใจเป็นอย่างมาก เพราะดิฉันกำลังกำลังจะจบการศึกษาอยู่แล้วแต่ดิฉันก็ยังหาที่เรียนไม่ได้ ดิฉันสมัครสอบโควต้าและมีสิทธิ์สอบโควต้าแทบทุกๆ มหาวิทยาลัยที่ส่งมา ยังโรงเรียนของดิฉัน เนื่องจากดิฉันมีเกรดเฉลี่ยที่ดีมาตลอด จึงมีสิทธิ์สอบ ดิฉันตั้งใจและอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย ดิฉันหมดเงินค่าสมัครสอบค่ารถและค่ากินไปเกือบหนึ่งหมื่นบาท เพราะสมัครสอบหลายแห่งมาก เพื่อนๆ ของดิฉันซึ่งเรียนได้เกรดที่ค่อนข้างดีสอบได้ แต่ดิฉันก็ไม่มีที่ศึกษาต่อเลยดิฉันจึงกลุ้มใจมากจึงไปดูหมอดูพระใกล้บ้าน พระท่านก็บอกว่าจะสอบ ติดมหาวิทยาลัยได้ก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย ทำให้ดิฉันมีกำลังใจสู้ต่อ จึงตั้งใจและขยันอ่านหนังสือและนอนดึก ๆ อ่านหนังสือดึกๆ อ่านหนังสืออย่างเดียวไม่ยอมไปเที่ยวไหนเลย ตั้งใจว่าจะต้องพยายามสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ และ ดิฉันก็สมัครสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีก ๒-๓ แห่ง แต่แล้วก็เป็นเช่นเดิม ดิฉันต้องนอนร้องไห้อีกตามเคยเพราะผลการสอบปรากฏว่าดิฉันสอบไม่ผ่านและแล้วก็เหลือเวลาอีก ๑ เดือนกว่าๆ ก็จะถึงเวลาแห่งการสอบเข้ามหาวิทยาลัยปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ขณะนั้นดิฉันจบการศึกษาชั้น ม. ๖ พอดีดิฉันหดหู่ใจมากเพราะกำลังใจทั้งหลายมันหมดไปแล้ว จึง คิดว่าถ้าพยายามแล้วสอบเข้าไม่ได้ก็จะเรียนที่วิทยาลัยครูแทน ดิฉันจึงไม่คิดจะสอบ Entrance แต่พอดีท่านอาจารย์วารี คชศิลา ซึ่งเป็นผู้ที่มีพระคุณอย่างสูงต่อชีวิตของดิฉันและให้การช่วยเหลือทั้งทางด้านการเงินและให้คำปรึกษา ดุจมารดา ขณะที่ดิฉันกำลังสับสนอยู่นั้นท่านอาจารย์วารีก็เข้ามาปลอบและให้กำลังใจบอกให้ดิฉันสู้ ดิฉันจึงตัดสินใจเสี่ยงสมัครสอบ Entrance แล้วดิฉันก็ตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนักอีก แต่คราวนี้ไม่เคยคิดหวังเลยว่าจะสอบได้ แต่ก็พยายามอ่านหนังสือ และเมื่อเหลือเวลาอีกประมาณ ๑ อาทิตย์ก่อนสอบ ดิฉันก็ยิ่งกระวนกระวายรู้สึกหงุดหงิดมากจิตใจเป็นทุกข์ก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดคิดแต่จะมาวัดอัมพวัน เมื่อมาบอกเรื่องนี้กับทางบ้านพี่ๆ เขาก็บอก ว่าอย่าไปเลยเพราะเหลือเวลาไม่มากน่าจะอ่านหนังสือให้เต็มที่จะดีกว่า ดิฉันก็เลยบอกพี่สาวว่าอยากไปปฏิบัติกรรมฐานสัก ๗ วัน แล้วค่อยไปสอบ เพราะเหลือเวลาอีก ๘ วัน

ดิฉันเดินทางมาวัดคนเดียว ก่อ นเดินทางก็ตั้งจิตอธิษฐานขอให้เดินทางปลอดภัย ดิฉันตั้งใจปฏิบัติอย่างเต็ม ที่ตลอดระยะเวลา ๗ วัน และยึดหลักพระกรรมฐานที่กล่าวว่า กินน้อย นอนน้อย พูดน้อย ทำความเพียรมาก และ ดิฉันยังตั้งจิตอธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์และ บารมีของหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโมว่า ถ้าดิฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัย ศิลปากรได้จะขอมาปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวันทุกๆ ปี อย่างน้อยปีละ๑ ครั้ง จนกระทั่งร่างกายและสังขารจะมาไม่ไหว และขอรับกรรมฐานมาปฏิบัติที่บ้านด้วย ดิฉันแผ่ส่วนกุศลให้กับบิดามารดา ครูบาอาจารย์ ญาติมิตร เจ้ากรรมนายเวร และอโหสิกรรมให้กับทุกๆ คนที่เคยสร้างกรรมกันมาตั้งแต่อดีตชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ

เมื่อกลับบ้านวันรุ่งขึ้นดิฉันจึงเดินทางไปสอบ Entrance โดยการสอบครั้งนี้ ทางกระทรวงศึกษาจัดให้มีการสอบที่ศูนย์ต่างจังหวัดด้วย โดยดิฉันได้ไปสอบที่ศูนย์สอบของ มหาวิทยาลัยศิลปากร จ.นครปฐม และดิฉันได้พักกับเพื่อนอีก๒ คน ซึ่งเป็นเพื่อนที่ดิฉันรักและสนิทสนมมาก และระหว่างการสอบในตอนเช้ามืด วันแรกดิฉัน ก็ระลึกถึงหลวงพ่อจรัญ และปฏิบัติกรรมฐานโดยการเดินจงกรม นั่งสมาธิอย่างที่เคยปฏิบัติที่วัดอัมพวัน และเมื่อสอบเสร็จกลับมาพักที่หอพักของมหาวิทยาลัย ตอนกลาง คืนดิฉันก็นั่งกรรมฐานเหมือนอย่างเดิม ตอนนั้นดิฉันพัก ที่ ม.ศิลปากร แต่ไปสอบที่โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา จ.นครปฐม เมื่อดิฉันปฏิบัติกรรมฐานนั้นเพื่อนๆ ที่โรงเรียนของดิฉัน ที่สมัครสอบ Entrance ด้วยกัน เห็นดิฉันนั่งกรรมฐานเดินจงกรม ก็พากันหัวเราะ เขาคงคิดว่าดิฉันอาการหนักเป็นบ้ากระมัง จะสอบตอนเช้าอยู่แล้วแต่กลับมานั่งกรรมฐาน เขาคงจะไม่เชื่อและเห็นเป็นเรื่องตลก แต่ดิฉันก็ไม่สนใจ ทำเหมือนอย่างที่เคยกระทำ จนกระทั่งสอบ Entrance เสร็จสิ้น และก็ทำตลอดมาเหมือนเดิม เมื่อทำเสร็จแล้วรู้สึกสบายใจจึงทำเรื่อยๆ มา วันประกาศผลสอบดิฉันไม่กล้าที่จะไปดู ปรากฏว่าท่าน อาจารย์วารี ได้โทรมาบอกดิฉันว่าสอบได้ติดคณะวิทยาศาสตร์ ม.ศิลปากรจ.นครปฐม ดิฉันดีใจมากจนน้ำตาไหล แทบจะไม่เชื่อหูตนเอง

เมื่อรู้ว่าสอบได้แน่นอน ดิฉันตื่นเต้นมาก นอนไม่หลับนึกถึงแต่วัดอัมพวัน และหลวงพ่อจรัญที่ได้ชี้ทางสว่างแก่ดิฉัน ทำให้ดิฉันมีสติและมีสมาธิในการสอบ ปัจจุบันนี้ดิฉันได้เข้าเรียน เป็นนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ ม.ศิลปากร สมดังความตั้งใจ ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างนี้ดิฉันขอยกความดีนี้ให้แก่หลวงพ่อจรัญ ฐิตธุมโม และสุดท้ายนี้ดิฉัน ต้องกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ไชยสิทธิ์ ไกรคุณาศัย ที่เป็นผู้แนะนำให้ดิฉันรู้จักวัดอัมพวัน และขอขอบพระคุณ ท่านอาจารย์วารี คชศิลา ที่เป็นผู้พาดิฉันมารู้จัก และพา ดิฉันมาปฏิบัติกรรมฐาน และขอขอบพระคุณคุณย่าของนายเทิดศักดิ์ มั่นสวัสดิ์ ที่กรุณาบริจาคเงินเป็นค่ารถทั้งขาไปและขากลับ พาพวกเรามาปฏิบัติกรรมฐาน ณ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี

และสุดท้ายนี้ดิฉันขอให้สัจจะต่อหลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม ว่าดิฉันจะขอตั้งใจปฏิบัติกรรมฐาน สวดมนต์และจะไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับวัดอัมพวัน ขออำนาจแห่งสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายและคุณพระศรีรัตนตรัย จงปกปักรักษาหลวงพ่ออันเป็นที่เคารพรักยิ่ง ให้มีพลานามัยที่แข็งแรงและเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของผู้ทุกข์ยากตลอดไปเทอญ

นมัสการมาด้วยความเคารพเลื่อมใสอย่างยิ่ง
นางสาว ปรียา เรื่องทองดี